Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13137 Esas 2020/509 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Taksirle yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 22/3, 62/1, 52/2. maddeleri gereğince 2.660,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Tarsus 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/294 esas, 2019/230 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
5237 sayılı Kanunun 89. maddesinin 5. fıkrasında "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikayet aranmaz" şeklinde yer alan düzenlemede karşısında, somut olayda, sanıgın üzerine atılı yaralama suçunun 89/1. madde kapsamında kaldıgı ve soruşturma ile kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, mağdurun da gerek soruşturma aşamasında gerekse kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında sanıktan şikayetçi olmadığının ifade ettigi anlaşıldıgından sanık hakkında şikayet yokluğu nedeniyle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 10/09/2019 gün ve 94660652-105-33-10414-2019-KYB sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK’nın 89/1. maddesinde tanımlanan taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçunun bilinçli taksirle işlense dahi anılan Kanunun 89/5. maddesi gereğince soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olması, mağdur ...’in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralaması ve kolluk kuvvetlerine verdiği ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını, sanığında bulunduğu duruşmada beyan veren mağdurun, yine sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında sanığın mahkumiyetine hükmedilmiş ise de, taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlandığı ve aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, şikayet yokluğu nedeniyle TCK’nın 89/5. ve CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde mahkumiyet hükmü tesis edilmesinde isabet görülmediğinden,
Kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde bulunduğundan Tarsus 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2019 tarihli ve 2018/294 esas 2019-230 sayılı kararının CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5237 sayılı TCK’nın 89/5. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.