Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/4184 Esas 2019/2452 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/4184
Karar No: 2019/2452

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/4184 Esas 2019/2452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın ve davalı erkek arasındaki boşanma davası sonucunda verilen mahkeme kararı temyiz edilmiş. Yerel mahkeme, erkeğin evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ağır kusurlu olduğuna hükmetmiş ve davayı kabul etmiştir. Ancak kararın gerekçesi yetersiz olduğu için, Yargıtay bu kararı bozmuştur. Yargıtay'ın gerekçesi, mahkeme kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerektiği ve kararda tarafların sav ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşmadıkları hususlar, çekişmeli konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması, ret ve üstün tutulma nedenleri, sabit görülen vakıalarda bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebebin açıkça gösterilmesi zorunluluğu olduğudur. Ayrıca Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesi uyarınca davanın kabul edilmesi için kadının kusuruna ilişkin de açıklama gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, temyiz edilen hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: Anayasa'nın 141/3. maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297. maddesi, Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2018/4184 E. , 2019/2452 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; kusur belirlemesi, tazminatların miktarı, tedbir nafakasının miktarı ve yoksulluk nafakasının reddi yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi ve kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 11/03/2019 günü duruşmalı temyiz eden davalı ... ve vekili gelmedi. Karşı taraf temyiz eden davacı ... vekili Av ... geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasanın 141/3. maddesi “Bütün mahkemelerin her türlü kararları gerekçeli olarak yazılır.” buyurucu hükmünü içermektedir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297. maddesinde de kararın kapsayacağı hususlar ayrıntılı biçimde belirtilmiş olup, bu maddenin 3. bendine göre, mahkeme kararlarında iki tarafın sav ve savunmalarının özeti, anlaştıkları ve anlaşmadıkları hususlar, çekişmeli konular hakkında toplanan deliller, delillerin tartışılması, ret ve üstün tutulma nedenleri, sabit görülen vakıalarda bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebebin açıkça gösterilmesi zorunludur. Yerel Mahkeme kararında, “davalının ayrı ev açma, evin ihtiyaçlarını karşılama, evliliğin mahremiyetine uyma yükümlülüklerine aykırı davrandığı, bu şekildeki tavırlar ile evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ağır kusurlu bulunduğu," belirtilerek, Türk Medeni Kanunu"nun 166/1. maddesi uyarınca davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararın gerekçesinde erkeğin ağır kusurlu olduğu belirtilmiş ise de kadının kusuruna ilişkin gerekçe gösterilmemiş olup gerekçe yetersizdir. Yerel mahkemenin hangi delillerle sonuca ulaştığını değil, dayanılan delillerde yer alan hangi vakıanın kabul edildiğini Yargıtay denetimine elverişli şekilde gerekçeli olarak açıklaması zorunludur. Bu nedenle, yeterli gerekçeden yoksun ve denetime elverişli olmayacak şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 2.037,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.03.2019(Pzt.)