12. Ceza Dairesi 2019/3908 E. , 2020/508 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile TCK"nın 89/4, 22/3, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK"nın 231. maddesinin 11. fıkrasında, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suçun işlenmesi halinde veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde mahkemece hükmün açıklanacağı belirtilmiş olup, bu iki halin gerçekleştiğinin saptanması durumunda, mahkemece yapılacak işlem, önceden verilen ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu olması nedeniyle hukuki varlık kazanmayan hükmün açıklanmasından ibarettir. Bu iki şarttan birine aykırılık nedeniyle hükmün açıklanması halinde mahkemece, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere önceki hükümde bir değişiklik yapılmayacağından, yeniden kurulan hüküm de önceden verilen hükmün infazını sağlamaya yöneliktir. Yeniden hüküm verilmesi ise yalnızca sanığın “kendisine yüklenen yükümlülüklerin yerine getirilememesi" halinde mümkündür. Bu şart gerçekleştiğinde, sanığa yeni bir imkan sağlamayı düşünen yasa koyucu, yükümlülüğün yerine getirilememesi haline münhasır olarak mahkemeye, sanığın durumunun değerlendirilmesi suretiyle, cezanın kısmen infazına ya da önceki hükümde yasal zorunluluk nedeniyle tartışılamayan erteleme veya seçenek yaptırımlara çevirme kurumlarının değerlendirilmesi suretiyle yeniden hüküm kurması imkanını sağlamıştır. Bu son halde dahi mahkeme, sübut ve nitelendirmenin değiştirilmesi veya önceki uygulamadan dönme yönünden bir imkâna sahip olmamakta, yalnızca önceki hükmün varlığı kabul edilerek, belirli bir kısmının infaz edilmemesi ya da önceki hükümde değerlendirilemeyen TCK’nın 50 veya 51. maddelerinin uygulanması yetkisine sahip olabilmektedir.
Bu açıklamalar ışığında, taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin 25.06.2013 tarih, 2012/473 esas, 2013/313 karar sayılı, 02.07.2013 tarihinde kesinleşmesi yapılan kararını müteakip denetim süresi içerisinde 09.08.2014 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 13/01/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin 14/04/2015 tarihli ve 2015/43 esas, 2015/187 karar sayılı ilamını kapsayan dosya incelendi;
CMK"nın 231/11. maddesi gereğince, sanık hakkında, açıklanması geri bırakılan 25.06.2013 tarihli hükümde 10 ay hapis cezasının açıklanması ile yetinilmesi yerine, yeni ceza tayini ile TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca 6000 TL adli para cezasına hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın, 2.40 promil alkollü halde idaresindeki kamyonet ile meskun mahal dışında aydınlatması bulunan tek yönlü yolda gece vakti seyir halinde iken önünde kendisi ile aynı istikamette seyreden traktöre çarpması neticesinde 3 kişinin yaralandığı olayda, katılanların, dosyada mevcut uzlaştırma evraklarından ve beyanlarından, sanık ile uzlaşmayı kabul etmediklerinin anlaşılması karşısında, tebliğnamede bu konuda bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
