MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kooperatif yönetim kurulunun üyelikten ihraç kararının iptali ve menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hüküm süresi içinde davalı vekilince duruşmalı, katılma yolu ile davacı vekilince duruşmasız olarak temyiz edilmiştir. Temyize konu karar niteliği gereği duruşmaya tâbi olmadığından duruşma isteminin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatiften daire aldığını, bu daire bedelinin bir kısmını peşin, kalanının da kooperatifin sıva işlerini yaparak ödediğini, müvekkilinin kooperatife borcu kalmamasına rağmen borç ihtarları gönderilerek kooperatif üyeliğinden ihraç edildiğini, ihtarnamenin usulüne uygun şekilde düzenlenip tebliğ edilmediğini ileri sürerek, ihraç kararına ilişkin yönetim kurulu kararının iptali ile davalı kooperatife borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir
Davalı kooperatif, cevap dilekçesi sunmamış, yargılama sırasında davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, gerek günün şartlarına uygun olarak belirlenen fiyatlar, gerekse de kooperatif kayıtları itibariyle kooperatif tarafından davacıya, yaptığı sıva işi karşılığından fazla ödeme yapıldığı, ihraca ilişkin birinci ihtarnamenin tebliğ tarihi itibariyle davacının kooperatife borçlu olmadığı iddiasının yerinde olmadığı, kooperatifin ikinci ihtarında bir aylık süre verilmesi gerekirken 30 günlük süre verildiği, ihtarnamenin tebliğ edildiği mayıs ayının 31 gün çektiği ve ihtarnamede üçüncü ihtardan bahsedilerek tereddüt oluşturulduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile ihraç kararına ilişkin yönetim kurulu kararının iptaline, menfi tespit davasının reddine karar verilmiş, taraf vekillerinin istinaf başvurusu, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince, davacı tarafından daha önce açılan Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi nezdinde görülüp sonuçlanan davada, davacının tek ödemeli üye niteliğinde bulunmadığı, ancak normal üye olduğuna ilişkin kararın kesinleştiği, bilirkişiden davalı kooperatifçe tahsil edilmesi kararlaştırılan ve davacı tarafından yapılan ödemeler karşılaştırılarak yeniden alınan ek rapora göre, davacının ilk ihtar tarihi ve dava tarihi itibariyle davalı kooperatife borcunun bulunduğu gerekçesiyle davalı vekilinin başvurusunun esastan reddine, ilk derece mahkemesi kararının eksik incelemeye dayanması ve istinaf incelemesinin duruşmalı olarak yapılması nedeniyle davacı vekilinin başvurusunun bu yönden kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, ihraç kararına ilişkin yönetim kurulu kararının iptaline, menfi tespit davasının reddine karar verilmiş, davacı lehine istinaf incelemesi yönünden ayrıca vekalet ücreti takdir edilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı tarafın vekalet ücretine ilişkin temyizine gelince;
Her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince, eksik inceleme nedeniyle davacı tarafın istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına karar verilmiş ise de; yapılan inceleme sonucunda, ilk derece mahkemesinden farklı bir karar verilmemiştir. Halbuki HMK"nun 326/1. maddesine göre yargılama giderleri aleyhine hüküm verilen taraftan alınır. İstinaf incelemesinde haksız çıkmayan aleyhine yeni bir vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinden istinaf incelemesinin duruşmalı olarak yapıldığından bahisle ikinci bir vekalet ücretine yer vermesi doğru görülmemiş, yapılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca aşağıda sonuç kısmında yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
3-Diğer yandan, davalı kooperatif tarafından gönderilen 2. borç ihtarnamesinin davacıya 01/08/2012 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen ilk derece mahkemesi ve istinaf mahkemesi gerekçesinde, tebligatın mayıs ayına denk gelmesi ve bu ayın da 31 gün çekmesi nedeniyle ihraç kararının usule uygun olmadığı belirtilmişse de, her iki ayın da 31 gün çekmesi nedeniyle bu yanlışlık sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmayarak, eleştirilmekle yetinilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi’nin 09/04/2019 tarih, 2017/2109 Esas ve 2019/780 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasının 8. bendinin karar metninden çıkarılmasına, 9. bendinin bent numarasının 8 olarak değiştirilmesine, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, aşağıda yazılı harcın temyiz eden davacıdan alınmasına, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 18.10.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.