12. Ceza Dairesi 2019/4474 E. , 2020/507 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mah
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-3, 53/1. maddeleri ğereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, yaralanmaların niteliği, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın üç kişinin basit tıbbi müdahale ile gideribilir şekilde yaralanmasından sorumlu olduğu somut olayda, sanık hakkında belirlenen temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılamamıştır.
Sanığın idaresindeki aracı ile meskun mahal içinde gece vakti aydınlatması ve trafik ışıklarının bulunduğu, "U" dönüşü yasağının olmadığı dosya kapsamından anlaşılan dört yönlü kavşaktan "U" dönüşü yapmak istediği sırada sağ tarafından kavşağa giriş yapan katılanların içinde bulunğu araçla çarpışmaları neticesinde üç kişinin yaralandığı, tarafların aşamalarda verdikleri beyanlarında hangi tarafın kırmızı ışıkta geçtiğinin tespit edilememesi karşısında, olayda basit taksir koşullarının gerçekleştiğinin kabulü ile mahkemece sanık hakkında kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemekle,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen
bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde, sanık hakkında hak yoksunluklarının uygulandığı maddenin hükümden çıkartılması suretiyle, hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
