Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4460 Esas 2020/506 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4460
Karar No: 2020/506
Karar Tarihi: 15.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4460 Esas 2020/506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, iskeleden düşen işçinin yaralanmasına asli kusuruyla neden olduğu gerekçesiyle taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Mahkemece ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yerine ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı işte çalışmaya çevrilmesine karar verilmiştir. Ancak katılan vekilinin temyiz itirazları sonucu hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiş ve hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK'nın 89/1-3-b, 62/1 ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyetin kurulması, 52/4 maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yerine ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı işte çalışmaya çevrilmesine karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/4460 E. , 2020/506 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, yetkilisi olduğu limited şirketinde işçi olarak çalışan ve olay tarihinde olaya konu binanın mantolama işi sırasında iskeleden düşen katılanın, nitelikli şekilde yaralanmasına asli kusuru ile neden olan sanık hakkında mahkemece kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemekle,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusura, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtarı yerine, ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı işte çalışmaya çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 5. paragrafının son cümlesinin çıkartılarak yerine "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.