Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26798 Esas 2020/804 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26798
Karar No: 2020/804
Karar Tarihi: 14.01.2020

Silahla tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26798 Esas 2020/804 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahla tehdit suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz isteği reddedilerek, kararın esasına geçilmiştir. Kararın gerekçesinde, sanığın silahla tehdit eyleminin kanuna uygun olarak saptandığı belirtilmiştir. Ancak, tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin adli para cezası olması nedeniyle, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği kabul edilmemiştir. Bu nedenle, kararın bu noktasının düzeltilmesine ve diğer yönleriyle onaylanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 58. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve fıkrası ile 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi gösterilmiştir.
4. Ceza Dairesi         2015/26798 E.  ,  2020/804 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Silahla tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, gerekçeli kararda savunma başlığı altında dosya ile ilgisi bulunmayan ... isimli kişinin kolluk ifadesi yazılmış ise de; bu hususun mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak,
    Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin kesin nitelikteki adli para cezası olması nedeniyle, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; ""Müşteki Sanık ..."nın Kumru Sulh Ceza Mahkemesi 2005/103 esas ilamı ile almış olduğu cezanın 22.03.2010 tarihinde kesinleşmesinden itibaren yeniden suç işlediğinden ve mükerrir olduğundan TCK"nun 58. maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına."" ibaresinin karardan çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.