Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5169 Esas 2020/505 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5169
Karar No: 2020/505
Karar Tarihi: 15.01.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5169 Esas 2020/505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle yaralama davasında, sanık ... mahkum edilirken, sanık ... ise beraat etti. Ancak, sanık ...'in avukatının beraat kararına yönelik temyiz talebi reddedildi. Ayrıca, sanık ...'in mahkumiyetine yönelik temyiz itirazları sair konular dışında reddedildi. Ancak, suçun takibi şikayete tabi olduğu ve uzlaşma kapsamında olduğu için uzlaşma işlemleri tamamlanmadan yargılamaya devam edildiği, bu nedenle hüküm kanuna aykırı olduğundan karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanmıştır:
- TCK (Türk Ceza Kanunu) 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
- CMK'nın (Ceza Muhakemesi Kanunu) 223/2-c maddesi gereğince beraat
- CMK'nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerektiği, aksi takdirde kanuna aykırı olduğu ve CMUK (Ceza Muhakemesi Usul Kanunu) 321. maddesi gereğince hükmün bozulması gerektiği.

12. Ceza Dairesi 2019/5169 E. , 2020/505 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Katılan sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Katılan sanık ... hakkında; CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan katılan sanık ...’in beraatine, katılan sanık ...’in mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan sanık ... müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A) Katılan sanık ... müdafisinin, katılan ...’in beraatine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Suçtan dolayı doğrudan zarar görmediği anlaşılan sanık ...’in davaya katılma hakkının bulunmadığı anlaşılmakla, hükmü temyiz etme hakkı bulunmayan ... müdafinin, katılan sanık ... hakkında tayin edilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince REDDİNE;
B) Sanık ...’in mahkumiyetine yönelik sanık müdafii tarafında yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı suçun takibi şikayete tabi olup, uzlaşma kapsamında bulunduğu, suç mağdurlarının her aşamada sanık hakkında şikayetçi olduklarını beyan ettikleri, ancak uzlaşma kapsamında olan suç hakkında soruşturma aşamasında, CMK’nın 253. maddesi gereğince sanıkla mağdurlar arasında uzlaştırma işlemleri gerçekleştirilmeden dava açıldığı, kovuşturma aşamasında da, aynı Kanunun 254. maddesi uyarınca bu eksikliğinin giderilmediği, buna göre, mahkemece CMK"nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. madde hükümleri uygulanmak suretiyle sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, uzlaşma işlemleri tamamlanmadan yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeyen 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.