Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/8827 Esas 2017/5542 Karar Sayılı İlamı

Davacı (karşı taraf) ...Tic. A.Ş. vek. Av. ... ile davalı ( ihtiyati haciz talep eden) ... vek.Av.... arasında görülen dava hakkında ... Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 24/12/2014 gün ve 2011/92-2014/506 E.-K. sayılı hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 07/10/2015 gün ve 2015/3114- 2015/12206 K. sayılı ilamına karşı davacı vekili tarafından süresi içinde karar düzeltme yoluna, bozma ilamından sonra davalı vekili tarafından talep edilen ihtiyati haciz ve ihtiyati tedbir isteklerinin reddine yönelik ek kararlara karşı temyiz yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
1-Davalı vekilinin ihtiyati tedbir isteğinin reddine yönelik ek kararının temyiz talebinin incelendiğinde, ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde verilen kararların Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf yolu yerine temyiz yoluyla incelenip incelenemeyeceği konusunda, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunca yapılan görüşmeler sonucunda 21.02.2014 tarihli üçünçü oturumda Esas 2013/1, Karar 2014/1 sayısıyla temyiz yolunun kapalı olduğuna oyçokluğuyla karar verilmiştir.
Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararları gerekçeleriyle yol gösterici, sonuçlarıyla bağlayıcıdır.
Bu nedenle davalı vekilinin Yerel Mahkemenin tedbir talebinin reddi kararına karşı temyiz isteminin, temyiz yolunun kapalı olması nedeniyle reddi gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin ihtiyati haciz isteğinin reddine yönelik ek kararın temyizi isteği incelendiğinde, dosyadaki yazılara ek kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, ihtiyati haciz talebi reddedilen davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan ihtiyati haciz isteğinin reddine yönelik ek kararın onanması gerekmiştir.
3-Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan davacı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ihtiyati tedbire yönelik temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bente açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ihtiyati haciz isteğinin reddine dair 27/01/2016 tarihli ek kararın onanmasına, (3) nolu bent uyarınca davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin reddine, 4,60 TL harç ve takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 04/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.