Yargıtay - 7258 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33207 Esas 2020/473 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33207
Karar No: 2020/473
Karar Tarihi: 28.01.2020

7258 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33207 Esas 2020/473 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, işyerinde yapılan arama sırasında üzerinde bulunan 3230 TL paranın suç işlenmesine tahsis edilip edilmediği konusunda herhangi bir kesin delil bulunmadığı halde, 7258 Sayılı Kanuna Muhalefet gerekçesiyle mahkeme tarafından para müsaderesi kararı verilmiştir. Ancak bu karar kanuna aykırıdır ve temyiz nedenleri yerindedir. Kararın bozulmasına karar verilerek dosyanın mahkemesine geri gönderilmesine karar verilmiştir.
5258 sayılı Kanuna Muhalefet suçu, terör örgütlerine finansal destek sağlanması, propaganda yapılması, örgüt yöneticileri ile irtibat kurulması ve örgüt üyelerinin korunması gibi faaliyetleri kapsamaktadır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 54. maddesi, suçtan elde edilen para veya malvarlığı değerlerinin müsadere edilmesini öngörmektedir.
1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi, hükmün bozulması durumunda yargılamanın baştan başlatılmasını ve bu aşamadan başlayarak sürdürülmesini öngörmektedir.
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ise, kararın kesinleştiği tarihten önceki hallerde yapılan işlemlerin, yeni hüküm doğurması halinde kararın ilgili bölümünün yeniden değerlendirilmesini öngörmektedir.

19. Ceza Dairesi 2019/33207 E. , 2020/473 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 7258 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Müsadere

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın aşamalardaki savunması ve 11/04/2009 tarihli tutanak içeriğine göre, sanığın işyerinde yapılan arama sırasında, sanığın üzerinde bulunarak muhafaza altına alınan 3230 TL paranın, suç işlenmesine tahsis edildiğine ya da suçtan meydana geldiğine dair her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığı anlaşılmakla, sanığa iadesi yerine, 5237 sayılı TCK’nin 54. maddesine göre müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 28/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.