Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/4979 Esas 2019/2446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafakalar yönünden; davacı-davalı kadın tarafından ise katılma yolu ile tazminatların ve nafakanın miktarı ve lehine vekalet ücreti hükmedilmemesi yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 11.03.2019 günü duruşmalı temyiz eden davalı-davacı ... vekili Av. ... ile karşı taraf temyiz eden davacı-davalı ... vekili Av. ... geldiller. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve özellikle yargıtay bozma ilamından sonra yerel mahkemece kesinleşen yönlere ilişkin yeniden karar verilemeyeceği, verilmiş ise, yok hükmünde sayılacağından; mahkemenin 11.06.2015 tarih ve 2013/303 esas 2015/470 karar sayılı ilk kararındaki erkeğin boşanma davasında verilen boşanma hükmü Yargıtay denetiminden de geçerek kesinleştiği halde, mahkemenin bozmadan sonraki 19.04.2018 tarihli ikinci kararında, erkeğin boşanma davasında boşanma konusunda yeniden hüküm oluşturulmasının yok hükmünde olduğu, bu nedenle davacı-davalı kadın lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin anlaşılmasına göre davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı-davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 2.037.00 TL. vekalet ücretinin Yalçın"dan alınıp Sevtap"a verilmesine, aşağıda yazılı harcın Yalçın"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 176.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Sevtap"a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.03.2019 (Salı)