MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, ücret ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili davacının, davalıya ait işyerinde 11.04.2006-29.02.2008 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan faizleriyle birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak, dosya içeriği ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı ve mesai saatlerinden düşülen ara dinlenmesinin doğru olup olmadığı konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğinden, ilk kararın, Dairemizce özetle, “...Somut olayda davacının, davalıya ait işyerinde 11.04.2006-29.02.2008 tarihleri arasına bir yıl, on ay, ondokuz gün, temizlik ve yemek işleri işçisi olarak çalıştığı, davacının 650,00 USD ücretle çalıştığını, davalının ise 660,00 TL ücretle çalıştığını ileri sürdükleri, imzalı ücret bordrolarında ve Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında ücretin 660,00 TL olarak görüldüğü, iş sözleşmesinde ücretin 550,00 TL olarak kararlaştırıldığı, tanıklarının alınan ücret hakkında beyanda bulunmadıkları, mahkemece davacının beyanına göre 650,00 USD ücretle çalıştığı kabul edilerek hüküm kurulduğu anlaşılmış olup, tarafların ücret konusunda anlaşamadıkları, imzalı ücret bordroları, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları, iş sözleşmesi ve tarafların beyanlarında bildirdikleri ücret miktarlarının birbiriyle çelişiyor olması karşısında, işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur. Öte yandan, fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı Kanun"un 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir. Günde onbir saate kadar olan çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saat ve daha fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. Somut olayda, davacının günlük onbir saat çalıştığını beyan ettiği, mahkemecede davacının günlük üç saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir. Fazla çalışma süresininin hesabında ara dinlenme süreleri düşülmemiştir. Günlük birbuçuk saat ara dinlenmesi düşülerek fazla çalışma ücreti alacağının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.” gerekçesiyle bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyulduğu, İstanbul Ticaret Odasınca emsal ücretin asgari ücret kadar olabileceğinin bildirildiği, Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu, İstanbul Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birliği ve İstanbul İçkili, İçkisiz, Lokanta, Kebapçı, Köfteci Esnaf Odasınca emsal ücret bildirimi yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda, mahkemece bozma ilamı doğrultusunda yapılan araştırma sonucu davacının ücret bordrolarına göre 472,89 TL net ve 660,00 TL brüt ücretle çalıştığı kabul edilmiş ise de, davacı ile aynı işleri yapan işçinin aynı davalıya karşı açtığı ve 9. Hukuk Dairesinin 2012/22433 esas sayılı kararı ile onanarak kesinleşen emsal dosyada, davacıya ve diğer işçiye ücret ödemesinin dolar olarak yapıldığına dair makbuzlar ile dosya içeriği dikkate alınarak emsal dosya davacısının 650,00 USD ücretle çalıştığı kabul edilmiştir. Hal böyle olunca, Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşen emsal dosya dikkate alınarak, davacının aylık 650,00 USD ücretle çalıştığının kabulü gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi yanlış olmuştur.
Öte yandan, fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı Kanun"un 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir. Günde onbir saate kadar olan çalışmalar için (11 saat dahil) ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saati aşan çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir. Davacının günlük en fazla onbir saat mesai yaptığı ortadadır. Bozma ilamında maddi hata sonucu ara dinlenmesinin bir saat yerine birbuçuk saat düşülmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda, günlük bir saat ara dinlenmesi düşülerek fazla çalışma ücreti alacağının belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.







SV