Konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama - kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29669 Esas 2020/11521 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/29669
Karar No: 2020/11521
Karar Tarihi: 02.11.2020

Konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama - kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29669 Esas 2020/11521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, konut dokunulmazlığını ihlal etmek, kasten yaralamak ve kamu görevini usulsüz olarak üstlenmek suçlarından mahkum edildi. Gerekçeli kararın içeriğinde suçun sanık üzerine atılı olduğu belirtilerek, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, CMK'nın 34/1, 230. maddelerine uygun bir şekilde hüküm verildiği ve Yargıtay denetimine uygun olduğu vurgulandı. TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin kararı da dikkate alınarak, sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesi gerektiği ve tekerrüre esas alınacak hükümlülüğün en ağırının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği ifade edildi. Mahkeme, temyiz itirazlarını reddederek hükümlerin isteme aykırı olarak onandığını belirtti. Kanun maddeleri ise şöyledir: Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141, CMK'nın 34/1, 230. ve TCK'nın 53. maddesi.

2. Ceza Dairesi 2020/29669 E. , 2020/11521 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama, kamu görevinin usulsüz olarak üstlenilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar içeriğinde oluş ve dosya içeriğine uygun biçimde sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğunun belirtildiği; bu itibarla Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141, CMK"nın 34/1, 230. maddelerine uygun olan ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde sanığın üzerine atılı suçun sübut bulduğuna ilişkin gerekçenin bu kapsamdaki unsurları da içerecek şekilde belirtildiğinin anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22/01/2013 tarihli ve 2012/6-1431 E ve 2013/18 K sayılı kararı ile 2012/13-1444 E ve 2013/305 K sayılı kararında kabul edildiği üzere, hükümde sanığın mükerrir olduğunun belirtilmesinin yeterli olduğu, ayrıca tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmesine gerek olmadığı, sanık hakkında birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde ise, bunlardan en ağırının infaz aşamasında tekerrüre esas alınması gerektiği, bu nedenle mahkemece sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesine rağmen tekerrüre esas alınan ilam kararda gösterilmemiş ise de bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.