Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
Alacaklı tarafından borçlu aleyhinde yapılan ilamlı takibe karşı, borçlu vekilince istenen işlemiş faizin fahiş olduğundan bahisle itiraz edilmiştir.
Mahkemece, takip dayanağı ilamın 30.04.2008 tarihinde verilen tavzih hükmü nazara alınmadan ve 31.01.2004-01.01.2005 tarihleri arasındaki dönem için maddi tazminat alacağına faiz hesabı yapmayan bilirkişi raporu esas alınarak sonuca gidilmiştir. Oysaki, ilamın 30.04.2008 tarihinde yapılan tavzih hükmünde, "maddi tazminatın 31.03.2006 tarihinde 31.12.2004 tarihine kadar yıllık %15 oranında faiziyle "kısmını" maddi tazminatın 31.01.2004 tarihinden 31.12.2004 tarihine kadar yıllık %15 faiziyle" şeklinde düzeltildiği anlaşılmaktadır.
O halde, ilamın tavzih hükmü nazara alınarak maddi tazminat alacağına "31.01.2004-31.12.2004" tarihleri arası dönem içinde, ilamda belirtilen yıllık %15 faiz oranına göre, hesap yapılması amacıyla bilirkişiden ek rapor alınarak sonuca gidilmesi yerine eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 23.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.