Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/3116 Esas 2019/10383 Karar Sayılı İlamı

........
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Mahkemece her ne kadar sanığın bildirmediği belirtilen mal varlığının taşınmaz olduğu ve tapu sicil müdürlüğünün aleni olduğundan ve borçlunun tapuda kayıtlı malı olup olmadığının küçük bir inceleme ile bulunabileceğinden sanıkça gerçeğe aykırı beyanda bulunma suçunun bu şekilde işlemesi mümkün olmadığı şeklindeki gerekçe ile sanığın unsurları itibari ile oluşmayan suçtan beraatine dair karar verilmiş ise de; İİK’nun 74. maddesinde de belirtildiği üzere; mal beyanında, borçlunun gerek kendisinde ve gerek üçüncü şahıslar yedinde bulunan mal ve alacak ve haklarında borcuna yetecek miktarın nevi ve mahiyet ve vasıflarını ve her türlü kazanç ve gelirlerini ve yaşayış tarzına göre geçim membalarını ve buna nazaran borcunu ne suretle ödeyebileceğini bildirmesi gerektiği , ancak sanığın 11/03/2015 tarihli mal beyan dilekçesinde borcunu ne suretle ödeyebileceğini bildirmemesi nedeniyle mal beyanının usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla, mahkemenin karara ilişkin gerekçesinin isabetsiz olması sonuca etkili görülmemiş olup, eyleme ve yükletilen suça yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

.....