Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4267 Esas 2020/493 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdurlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılma isteminde bulunmasına rağmen, bu konuda herhangi bir karar verilmeyen mağdurların, CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu, kendilerinin yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördükleri anlaşılan ve vekilleri tarafından hüküm temyiz edilmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurların CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Sanığın idaresindeki otomobiliyle gündüz vakti tek yönlü 9,8 metre genişliğindeki yolda seyir halinde iken, sağdaki park halindeki araçlar arasından çıkan 6 ve 8 yaşındaki mağdurların ele ele tutuşarak karşıya geçmek istediği sırada, sanığın aracının ön kısmıyla mağdurlara çarptığı olayda,
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin bilirkişi raporlarına itirazları kabul edilmeden eksik incelemeyle hüküm kurulduğu, sanığın süratli gittiği ve kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.