Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/32451 Esas 2016/693 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2012/14500
MAHKEMESİ : Ankara 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/12/2011
NUMARASI : 2010/372 (E) ve 2011/1141 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması hususunun infazda gözetilebileceği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanığın tekerrüre esas alınan hükümlülüğünün kesin nitelikteki adli para cezasından ibaret olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık A.. A.. müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, hüküm fıkrasında yer alan tekerrüre ve tekerrür nedeniyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısımların karardan çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.