Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27357 Esas 2020/791 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27357
Karar No: 2020/791
Karar Tarihi: 14.01.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27357 Esas 2020/791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kayınbiraderi olan mağduru tehdit ettiği gerekçesiyle suçlu bulunmuştur. Sanık, mahkemede kendisini haklı çıkarmak için mağdurun kredi kartlarını kullanarak borcunu ödeyemediğini, kız kardeşinin kendisine karşı kışkırttığını ve mağdurun kendisi hakkında hakaret içeren sözler söylediğini iddia etmiştir. Ancak mahkeme, olayın çıkış sebebi ve gelişiminin yeterince ele alınmadığından ve Anayasa Mahkemesi'nin bir kararının uygulanması zorunluluğu olduğundan dolayı kararı bozmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 29. maddesi: Haksız tahrik hükmünü düzenler. Yani, bir kişinin haksız eylemi sonucunda diğer kişinin kendini savunmak için suç işlemesi durumunda ceza indirimi yapılabilir.
- TCK'nın 53. maddesi: Suçun işlenmesi sırasında verilen cezanın belirlenmesinde etkili olan faktörleri düzenler.
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi: Kararın bozulması halinde, dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilerek yargılamanın yenilenmesi gerektiğini belirtir.
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Mahkeme kararlarının temyiz edilebileceğini ve yargılamanın yeniden yapılacağını düzenler.

4. Ceza Dairesi 2015/27357 E. , 2020/791 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın yargılama aşamasında da kabul ettiği üzere soruşturma aşamasında, kayınbiraderi olan mağdur ..."e rızasıyla kredi kartlarını kullandırdığını ancak ..."in kartların borçlarını uzun süredir ödeyemediğini buna rağmen kız kardeşi olan tanık ..."i kendisine karşı kışkırttığını, olay tarihinde ikametine gittiğinde eşinin evde olmadığını, alt katta bulunan baldızının ikametinden sesler geldiğini ve eşi tanık ... ile kayınbiraderi olan mağdur ..."in kendisi hakkında konuştuklarını ve hatta mağdur ..."in kendisi hakkında hakaret içerikli sözler söylediğini duyması üzerine bıçak alarak aşağıya indiğini savunması, sanığın eşi olan tanık ..."in de kardeşi olan mağdur ..."in kullandığı kartların borcunu ödeyemediğini olay günü de kız kardeşinin ikametinde yanlarında mağdur ... de olduğu halde bu konular ve sanık ... hakkında konuştuklarını belirterek sanığın savunmasını doğrulaması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.