Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1526 Esas 2020/11508 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1526
Karar No: 2020/11508
Karar Tarihi: 02.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1526 Esas 2020/11508 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Temyiz istemi üzerine yapılan incelemede, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da nazara alınarak hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, sanığın TCK'nın 142/1-a ve 142/2-h maddelerinde düzenlenen suçları işlediğinin anlaşılması karşısında, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek eksik ceza tayini yapılmıştır. Ayrıca, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği halde atanmamış ve savunma hakkı kısıtlanmıştır. Bu nedenlerle hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-a maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 44. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 196/2. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 188/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 289/1-e maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/1526 E. , 2020/11508 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanığın 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesi uyarınca cezalandırılmasına yönelik aleyhe olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın bina niteliğindeki okuldan hırsızlık yaptığının anlaşılması karşısında, eylemin TCK"nın 142/1-a ve 142/2-h maddelerinde düzenlenen suçları oluşturduğu, TCK"nın 44. maddesi gereğince sanığın yaptırımı daha fazla olan TCK"nın 142/2-h maddesi ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-a maddesi gereğince uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini ,
2- 5237 sayılı TCK"nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK"nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK"nın 150/3. ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurularak aynı Kanun’un 188/1. ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 02/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.