Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/964 Esas 2019/2435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından, kusur belirlemesi, reddedilen maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dava ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 119/1-e maddesi uyarınca davacı, dava dilekçesinde davanın dayanağı olan bütün vakıaları sıra numarası altında ve açık özetleriyle birlikte, davalı da aynı Kanunun 129/1-d maddesi gereğince savunmasının dayanağı olan bütün vakıaları sıra numarası altında ve açık özetleriyle birlikte cevap dilekçesinde göstermek zorundadırlar. Bunlar, dava ve cevap dilekçelerindeki talep sonucunun dayanağı olan ve bu talep sonucunu haklı göstermeye yarayan vakıalardır. Ön inceleme aşaması tamamlanıncaya kadar usulüne uygun biçimde bildirilen vakıaların doğru olduğu yargılama sırasında ispat edilerse, tarafların talep sonuçları da bu duruma göre kabul veya reddedilecektir. Kanunda öngörülmüş istisnalar dışında, hakim, iki tarafın birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz (HMK m.25/1). O halde, mahkemece ancak tarafların usule uygun şekilde verilen dilekçelerinde dayandıkları vakıalar hakkında inceleme ve değerlendirme yapılabilmektedir.
Mahkemece taraflar eşit kusurlu kabul edilerek boşanmalarına karar verilmiş ise de; davalı kadına yüklenen hakaret vakıasına davacı erkek dayanmadığından bu vakıa kadına kusur olarak yüklenemez. Davalı kadının başkaca bir kusurlu davranışı da ispatlanamamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında evi terkeden, birlik görevlerini ihmal eden ve kısıtlı olan ergin çocuğu ile ilgilenmeyen davacı erkeğin boşanmaya sebep olan olaylarda tam kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda davacı erkeğin boşanma davasının reddi gerekirken kabulü doğru değil ise de; boşanma hükmü temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2-Davalı kadının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere boşanmaya sebebiyet veren olaylarda davacı erkek tamamen kusurludur. Davacı erkeğin kısıtlı olan çocuğuyla ilgilenmemesi davalı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder nitelikte olduğu gibi, davalı kadın boşanma sonucu eşin maddi desteğinden yoksun kalacaktır. Davalı kadın yararına TMK 174/1-2. madde koşulları oluşmuştur. Bu huus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi doğru olmamıştır. Açıklanan nedenle, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, kusurun ağırlığı, hakkaniyet kuralları gözetilerek kadın yararına uygun miktarda maddi ve manei tazminata karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 07.03.2019 (Prş.)