Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4872 Esas 2018/3598 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tebliğnamede adına yer verilen sanık ... yönünden temyiz itirazı bulunmadığından incelemenin sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Adacık mahallesi muhtarı olan sanık ..."ın su deposu inşaatında kullanılmak üzere kendisine teslim edilen inşaat malzemelerinden kullanılmayarak arta kalanının bir kısmını diğer sanık ..."e vermek ve bir kısmını da uhdesinde tutmak suretiyle atılı zimmet suçunu işlediği iddia ve kabul olunan olayda; Trabzon İl Özel İdaresinin Baykan Ticaret adlı firmadan 23/09/2003 ve 21/10/2003 tarihli faturalarla KDV dahil toplam 10.618 TL tutarında malzeme alınmasına karşın hükme esas alınan 08/12/2014 tarihli bilirkişi heyeti raporunda kullanılmayan malzeme bedelinin 8.468 TL yerine yanılgılı bir şekilde 10.115 TL olarak hesaplandığı anlaşılmakla söz konusu hesap hatasının açıklattırılıp giderilmesi için yeniden bu hususta rapor alınması, 18/03/2015 tarihli Sayıştay emekli uzman denetçilerinden oluşan bilirkişi heyeti raporunda belirtildiği üzere sanık ..."a 2 adet su deposu inşaatı için Trabzon İl Özel İdaresi tarafından masraf verilip verilmediği, verildi ise tutarı ve ayrıca sanığın inşaata harcanan masraflar düşüldükten sonra arta kalan miktarı 2011 yılında adı geçen kuruma iade ettiğini savunmasına göre söz konusu kurumdan bu hususun da sorulmasından sonra hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı Kararının 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK"nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,

Suçun 5237 sayılı Yasanın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 53/5. madde gereğince cezalarının infazından sonra işlemek üzere, hükmolunan cezanın yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.