23. Ceza Dairesi Esas No: 2015/10034 Karar No: 2016/10360 Karar Tarihi: 06.12.2016
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10034 Esas 2016/10360 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu işleyen sanığın 1 yıl hapis ve 600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmetmiştir. Sanığın çalıştığı işyerinden teslim aldığı toz şekeri şubeye teslim etmeyip haricen sattığına dair delil bulunmuştur. Ancak, adli para cezasının miktarı yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin alt sınırın üzerinde ve gün olarak belirlenmiştir. Bu nedenle, hüküm sadece adli para cezasına ilişkin kısım düzeltme yapılarak onanmıştır. Kanun maddeleri ise TCK’nın 155/2, 52/2 ve 53. Maddeleridir. Aynı zamanda, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan ve TCK'nın 53. Maddesi ile ilgili olan 2015/85 sayılı iptal kararı da infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir.
23. Ceza Dairesi 2015/10034 E. , 2016/10360 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 52/2, 53 maddelerinin uygulanarak sanığın 1 yıl hapis ve 600 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Her ne kadar gerekçeli kararın tebliğine ilişkin tebligat parçasında, kararın 21/08/2012 tarihinde tebliğ edildiği yazılı ise de; Uyap" tan yapılan sorgulamaya göre, tebligatın 04/09/2012 tarihinde onaylandığı ve 20/09/2012 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın bu tarihten itibaren kararı süresi içerisinde temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede; Katılana ait işyerinde çalışan sanığın, Mezitli şubesine götürmek üzere teslim aldığı 50 kg ağırlığındaki toz şekeri ilgili şubeye teslim etmeyip haricen sattığı anlaşıldığından hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir. TCK"nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde ve gün olarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek “1 ay” olarak tayin edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "1 ay" ve "600 TL." ibarelerinin çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN" ve "100 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.