Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21208 Esas 2019/6590 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şantiye işyerinde 06.01.2012-23.03.2013 tarihleri arasında meydancı-bekçi olarak çalıştığını, iş akdinin işyerinin kapatılması nedeniyle haksız olarak feshedildiğini, kıdem tazminatına mahsuben bir kısım ödemenin yapıldığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma ücret alacaklarının belirlenmesi husunda uyuşmazlık mevcuttur.
Somut uyuşmazlıkta; davacı vekili, müvekkilinin fazla çalışma yapmasına rağmen, bu çalışmasına ilişkin alacaklarının ödenmediğini ileri sürmüştür. Davalı şirket vekili ise, davacının fazla çalışma yapmadığı iddiasındadır. Dosyaya işyeri giriş çıkış kayıtları, puantajlar vs. işyeri belgeleri ibraz edilmemiş olup, hükme dayanak alınan raporda tanık beyanlarına ve dosyada mevcut iş müfettişi raporuna göre değerlendirme yapılmıştır. Buna göre ise, davacının 07:30 -18:00 saatleri arasında 2 saat ara dinlenme yapmak suretiyle günlük 8,5 saat, haftalık 51 saat çalışarak, haftalık 51-45= 6 saat fazla çalışma yaptığı anlaşılmasına karşın, bilirkişi tarafından hesaplama hatası yapılarak işlem sonucu 9 saat olarak belirlenerek hesaplamalara dayanak alınması hatalı olup, belirtilen hesap hatası düzeltilerek, fazla çalışma ücreti alacağı miktarının yeniden hesaplanması gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.