Mala zarar verme - güveni kötüye kullanmak - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17926 Esas 2016/10355 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, güveni kötüye kullanmak
HÜKÜM : 1-Güveni kötüye kullanmak suçundan beraat
2-TCK"nın 151/1, 53/1, 58 maddeleri uyarınca 4 ay hapis cezası, hak yoksunluğu, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejime göre infazı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Olay tarihinde sanığın, katılanın vefat eden kardeşi ..."e ait evin camını kırmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul edilen olayda.
Katılan ve şikayetçi anlatımı, görgü tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
1-02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin metinden çıkartılmış olması ve sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunun uzlaştırmaya tabi olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanığın adli sicil kaydında bulunan 14.09.2010 tarihinde kesinleşen Eyüp 6. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2009/33 Esas, 2010/840 Karar sayılı kararının, 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 5219 sayılı Kanun"un 3-B maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin hüküm niteliğinde olduğu ve tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanığın mükerrir sayılarak cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uyarınca uygulanması gereken CMUK"nm 321.maddesi BOZULMASINA, 05.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.