Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2013/27335 Esas 2016/581 Karar Sayılı İlamı

• TEHDİT SUÇU
• HAKARET SUÇU
• HAKSIZ TAHRİK
• LEHE DÜZENLEME

• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 106
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 129
• TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 53
• CEZA MUHAKEMELERİ USULÜ KANUNU (MÜLGA) (1412) Madde 326

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın katılanı “sesini duyayım tepesine çökerim” biçimindeki sözlerle tehdit ettiğinin kabulü karşısında, eylemin TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde tanımlanan mağdurun vücut dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştirme niteliğinde olduğu gözetilmeden, eylemin aynı maddenin 2. cümlesinde düzenlenen basit tehdit kabul edilerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Hakaret suçunda özel tahrik hükmü olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK"nın 129. maddesi yerine, genel tahrik hükmü olan aynı Kanunun 29. maddesiyle uygulama yapılması,
3-Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının uygulanması zorunluluğu,
4-Sanık hakkında yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmediği halde 63,89 TL tedavi giderinin sanığa yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. S.. ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.