Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/3812 Esas 2019/1764 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3812
Karar No: 2019/1764
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/3812 Esas 2019/1764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, tapu kaydının iptali ve taşınmazın mera olarak sınırlandırılması talebi üzerine açılmıştır. Davacı Hazine vekili, dava konusu taşınmazların bir zamanlar mera tahsis kararı ve krokisi sınırlarında olduğunu ancak sonradan ifraz edilerek farklı parsellere ayrıldığını ve arsa vasfıyla belediye adına tescil edildiğini belirtmiştir. 4342 sayılı Mera Kanununun geçici 3. maddesi uyarınca davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme bozmaya uygun bulunarak davanın kabulüne karar vermiştir. Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz itirazlarının reddi ulmakla birlikte, dava konusu taşınmazların değeri üzerinden hesaplanacak harç miktarının da davalıdan tahsiline karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
4342 sayılı Mera Kanunu'nun geçici 3. maddesi, mera niteliğindeki taşınmazlar üzerinde her türlü tasarrufun durdurulmasına ve mera vasfının kaybedilmesine karşı koruma sağlamaktadır. Bu koruma, taşınmazların üçüncü şahıslar adına tespit edilmemesi ve tapu kaydının yapılmaması ile sağlanmaktadır.

14. Hukuk Dairesi 2018/3812 E. , 2019/1764 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 12.04.2013 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve taşınmazın mera olarak sınırlandırması talebi üzerine bozmaya uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13.10.2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı Hazine vekili, dava konusu taşınmazların geldisi olan 324 ada 63 parsel sayılı taşınmazın kadastro çalışmaları sırasında davalı ... adına tespit edildiğini, ancak bu taşınmazın 1953 yılında tahsis edilen mera tahsis kararı ve krokisinin sınırlarında kaldığını, anılan taşınmazın ifraz edilerek değişik parsellere gittiğini ve imar uygulaması ile de dava konusu 4523 ada 1 ile 24 parsel sayılı taşınmazların arsa vasfıyla belediye adına tescil edildiğini belirterek tapu kayıtlarının iptali ile taşınmazın mera olarak sınırlandırılmasını istemiştir.
Davalı vekili, 4342 sayılı Mera Kanununun geçici 3. maddesindeki şartların oluştuğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı Hazine davayı açarken dava konusu taşınmazların tapu kaydının iptali ile taşınmazın mera olarak sınırlandırılmasını istemiştir. Dava açıldığında bir değer gösterilmemiş, yargılama sırasında taşınmazların değeri 191.700,00TL olarak belirlenmiştir. Hazine harçtan muaf olduğundan saptanan değere göre harç yatırmaz. Ancak mahkeme harçları kural olarak davada haksız çıkan tarafa yükletileceğinden, dava kabul edildiğine göre dava konusu taşınmazların değeri üzerinden hesaplanacak harç miktarının davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekir. Bu yön gözardı edilerek hükümde eksik harç tahsiline karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus bozmayı ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte yazılı nedenle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca, hükmün 2. bendinde yer alan "62.80TL" rakam ve sözlerinin hükümden çıkartılarak yerine "13.095,00TL" rakam ve sözlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.