Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4181 Esas 2018/3563 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4181
Karar No: 2018/3563
Karar Tarihi: 14.05.2018

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4181 Esas 2018/3563 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, tefecilik suçundan açılan kamu davasında sanıkların beraat ettiği şeklinde verilmiştir. Müşteki Hazinenin vekili aracılığıyla davaya katılan tarafından ise sanıkların cezalandırılması talep edilmiştir. Mahkeme, suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 8 yıl asli zamanaşımı süresine tabi olduğunu belirlemiş, sürenin gerçekleştiği ve başkaca zamanaşımını kesen sebebin bulunmadığı sonucuna varmıştır. Bu nedenle, Mahkeme kararı bozulmuş ve açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: Tefecilik suçunun cezasını belirlemektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (CMUK) uygulanması hakkında düzenlemeler içermektedir.
- CMUK'nın 237/2. maddesi: Kamu davasına katılma talebinin incelenmesine ilişkin hükümler yer almaktadır.
- CMUK'nın 321. maddesi: Yargılama sonunda verilen kararların bozulmasına ilişkin düzenlemeler içermektedir.
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi: Dava zamanaşımına uğramış ise düşme hükmü gerektiğini düzenler.

5. Ceza Dairesi 2016/4181 E. , 2018/3563 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar hakkında tefecilik suçundan kamu davası açıldığı, katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş olan müşteki Hazinenin vekili aracılığıyla duruşmada sanığın cezalandırılmasını talep etmesi ve hükmü temyiz etmek suretiyle de davaya katılma iradesini ortaya koymuş olması karşısında, CMK"nın 237/2. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklara yüklenen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıl asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, ilk savunmalarının alındığı 20/04/2010 tarihi ile inceleme günü arasında belirtilen sürenin gerçekleştiği, başkaca zamanaşımını kesen sebebin bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 14/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.