12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/4632 Karar No: 2020/477 Karar Tarihi: 14.01.2020
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4632 Esas 2020/477 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, yağmurlu bir gecede kontrolden çıkarak elektrik direğine çarpması sonucu aracında bulunan 2 yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasıyla taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, asli kusurlu bulunmuştur ve kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Ancak, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi nedeniyle hüküm kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onaylanmasına karar verilmiştir. Hükümde yer alan kanun maddeleri şunlardır: TCK 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. TCK 50/1-a maddesi gereğince sanığa verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. TCK 52/3 maddesi gereğince adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı gösterilmemiştir. TCK 52/2 maddesi gereğince ekonomik ve şahsi haller göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezası takdiren 20 TL olarak hesaplanmıştır. Sanığa 3.000 TL adli para cezası verilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2019/4632 E. , 2020/477 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Katılan ... idaresindeki otomobille geceleyin meskun mahal içindeki aydınlatma bulunan bölünmüş yolda yağışlı havada seyri sırasında kaza mahalli olan kontrolsüz kavşağa yaklaştığında solundan bölünmüş yolun diğer istikametinden gelerek orta refüj aralığından seyrine göre soldaki sokağa dönmek üzere önüne çıkan sanığın idaresindeki araca çarpmamak için direksiyonu sola kırıp frene basmasıyla aracının kayması ile soldaki refüj üzerindeki elektrik direğine çarpması sonucu aracında bulunan 2 yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, sanığın dönüş yaparken kavşağa yaklaşmış araçlara geçiş üstünlüğünü tanımayarak asli kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın sübuta ve erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen ve katılan vekilinin ise nedensiz temyiz itirazlarının reddine ancak; Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 4. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.