Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5374 Esas 2019/12945 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5374
Karar No: 2019/12945
Karar Tarihi: 18.06.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5374 Esas 2019/12945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekilerden birinin kendisine hakaret edip vurması sonucu kendisini korumak zorunda kaldığını beyan etmiştir. Ayrıca sanığın hastaneden alınan raporunda yaralandığı belirtilmiştir. Tutanaklara göre ise müşteki, sanığa hakaret ederek olayı başlatmış ve daha sonra kalabalık şeklinde sanığa yönelik harekette bulunmuştur. Mahkeme, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığını belirleyememiştir. Bu nedenle, TCK'nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin bir kararı nedeniyle TCK'nin 53. maddesinde bazı ibarelerin iptal edilmiş olması, sanığın hak yoksunluğu yaşayabileceği anlamına geldiği için hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/5374 E. , 2019/12945 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın aşamalarda değişmeyen beyanlarında ilk önce müştekilerin kendisine hakaret edip vurduğunu, kendisini korumak zorunda kaldığını beyan etmesi ve sanığa ait Kızılcahamam Devlet Hastanesinden alınan 01.07.2015 tarihli ve 776 sayılı doktor raporunda da sanığın BTM ile giderilebilecek şekilde yaralandığının belirtilmesi; 30.06.2015 tarihli trafik polislerince düzenlenen tutanakta müşteki Ümit"in "sen ne biçim araba kullanıyorsun lan şerefsiz" diyerek olayı başlatması, akabinde de her iki müştekinin dahil olduğu kalabalığın ellerinde balta olduğu halde küfür ederek sanığa yönelik harekette bulunmaları, mahkemece de her iki müştekinin sanığa yönelik yaralama eylemi nedeniyle cezalandırılmaları karşısında, mahkemece ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmeye çalışılması, bu hususun tespit edilememesi halinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4 - 238 Esas ve 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu ceza dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılmaması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.