Danıştay 9. Daire 2019/4224 Esas 2021/4094 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/4224
Karar No : 2021/4094


TEMYİZ EDENLER : 1-(DAVACI) ... Entegre Ağaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.
VEKİLLERİ : Av. ..., Av. ...

2-(DAVALI) ... Belediye Başkanlığı - ...
VEKİLLERİ : Av...., Av. ...


İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesi'nin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, Manisa İli, Akhisar İlçesi, ... Mahallesi ( ...), ... Ada, ... Parselde yer alan şirkete ait tesisin mücavir alan dışında kaldığı ve 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un Geçici 1. maddesinin 15. fıkrası uyarınca istisna kapsamında olduğu ileri sürülerek 2013/Ocak ila 2017/Kasım dönemleri için ödenen 513.800,44-TL elektrik ve havagazı tüketim vergisinin iadesi istemiyle yapılan başvurunun zımnen reddine dair işlemin iptali ile ödenen tutarın iadesi istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; 2013 yılı Ocak ayı ile 6360 sayılı Kanun'un Geçici 1. maddesinin yürürlük tarihi olan 30.03.2014 dönemleri arasında ödenen elektrik tüketim vergileri açısından; uyuşmazlık konusu taşınmazın anılan tarihler arasında Kayalıoğlu Belediye sınırları içerisinde yer aldığı ve davacının elektrik tüketiminin 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanunu'nun 34. maddesi uyarınca vergiye tabi olduğu açık olduğundan, davalı idarenin zımnen ret işleminin bu kısmı açısından hukuka aykırılık bulunmadığı, 30.03.2014 tarihi ile 2017 yılı Kasım ayı arasında ödenen elektrik tüketim vergileri açısından ise; uyuşmazlık konusu taşınmazın, 6360 sayılı Kanun'un yürürlüğe girmesinden önce köy sınırları içerisinde yer aldığı, Kanun yürürlüğe girişiyle de köy tüzel kişiliğinin kaldırılarak mahalle statüsüne dönüştürüldüğü, dava konusu taşınmazdan 6360 sayılı Kanun'un Geçici 1.maddesinin 15. fıkrasına göre, yürürlük tarihi olan 30.03.2014 tarihinden itibaren 6 yıl süreyle elektrik tüketim vergisi alınamayacağı yasa hükmü ile açık olduğundan dava konusu işlemin bu kısmında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, dava konusu 30.03.2014 tarihi ile 2017 yılı Kasım ayı arasında ödenen elektrik tüketim vergisinin iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddi işleminin iptali ile ödenen tutarın iadesine, 2013 yılı Ocak ayı ile 2017 yılı Kasım ayı arasında ödenen elektrik tüketim vergilerine ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu, kararın kaldırılmasını gerektiren başka bir neden de bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurularının reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI:
DAVACININ İDDİALARI: Dava konusu taşınmazın Kapaklı Köyü sınırları içerisinde yer aldığı ve mücavir alan sınırları dışında bulunduğu, Vergi Mahkemesince hüküm fıkrasında maddi hata yapıldığı, iadesine hükmedilen tutara ilişkin miktara yer verilmediği iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

DAVALININ İDDİALARI: Davanın husumet nedeniyle reddedilmesi gerektiği, dava konusu elektrik ve havagazı tüketim vergisinin zaman aşımına uğradığı iddialarıyla kararın aleyhe olan kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMALARI: Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz istemlerinin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Davalı tarafından ileri sürülen temyiz iddiaları, Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek durumda görülmemiştir.
Davacının temyiz istemine ve maddi hataya ilişkin istemine gelince;
Davacı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Bölge İdare Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. Ancak;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik "Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar" başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa, Danıştayın kararı düzelterek onayacağı ifade edilmiştir.
Maddenin gerekçesinde, söz konusu düzenleme ile temyiz incelemesinde, sadece maddi hatalarda değil yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen eksiklik ya da yanlışlıklarda da düzelterek onama kararı verilmesinin sağlandığı, uygulamada, vekâlet ücretine, yargılama giderlerine ya da faize hükmedilmesinin unutulması ya da bunların yanlış hesaplanması gibi, kararın asli olmayan unsurlarında görülen bir kısım eksiklik ya da yanlışlıklar nedeniyle bozulması üzerine, mahkemelerce yeniden karar verildiği ve bu kararlara karşı da kanun yollarına başvurulabilmesi nedeniyle, hem zaman hem emek kaybının ortaya çıktığı görüldüğünden, esasa etkili olmayan konularda Danıştayın kesin karar vermesi sağlanarak uyuşmazlığın hızla sonuçlandırılmasının amaçlandığı hususlarına yer verilmiştir.
... Vergi Mahkemesi tarafından, 2013 Ocak ayı ile 6360 sayılı Kanun'un Geçici 1. maddesinin yürürlük tarihi olan 30.03.2014 tarihi arasında ödenen elektrik tüketim vergisi açısından davanın reddine ilişkin gerekçe oluşturulmuş ancak hüküm fıkrasında sehven "2013 yılı Ocak ayı ile 2017 yılı Kasım ayı arasında ödenen elektrik tüketim vergilerine ilişkin istemin reddine" ifadesine yer verilmiş ve davacı tarafından davanın kısmen reddine hüküm fıkrasına yönelik istinaf başvurusunda bulunulurken istinaf dilekçesinde maddi hata olarak bu husus belirtilmiş ise de; Bölge İdare Mahkemesince davacının istinaf başvurusunun reddine karar verilirken düzeltilmeyen bu husus yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden ve düzeltilmesi mümkün eksiklik niteliği taşıdığından, davanın kısmen reddine ilişkin hüküm fıkrasının " dava konusu zımni ret işleminin; 2013 yılı Ocak ayı ile 30.03.2014 tarihi arasında ödenen elektrik tüketim vergisine ilişkin kısmı yönünden davanın reddine" ifadesiyle değiştirilmek suretiyle temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.

KARAR SONUCU:
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının yukarıda belirtildiği şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz isteminde bulunan taraflardan ...-TL maktu harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/09/2021 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.