Mahkeme : İSTANBUL Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Kocaeli 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/01/2017 tarih, 2016/21 esas ve 2017/7 sayılı kararı
b) Asıl karar : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
c) 14/04/2017 tarihli ek karar : Temyiz talebinin reddi
d) 27/04/2017 tarihli ek karar : Karar verilmesine yer olmadığı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ve müdafiinin yokluğunda verilen 21.02.2017 tarihli düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmün sanık müdafiine 02.03.2017 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği; 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde belirtilen yedi günlük yasal temyiz süresi içinde temyiz edilmediğinden hükmün 10.03.2017 tarihinde kesinleştirildiği;
Sanık müdafiinin yasal temyiz süresinden sonra 28.03.2017 tarihinde eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu, bölge adliye mahkemesinin 14.04.2017 tarihli ek karar ile CMK"nın 296/1. maddesi uyarınca süre yönünden temyiz talebinin reddine karar verdiği, ek kararın sanık müdafiine 27.04.2017 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanık müdafiinin yedi günlük yasal temyiz süresinden sonra 08.05.2017 tarihinde 14.04.2017 tarihli ek karara yönelik eski hale getirme ve temyiz talebinde bulunduğu;
Sanığın 26.04.2017 tarihli temyiz talebi üzerine, 27.04.2017 tarihli ek karar ile 14.04.2017 tarihli ek karar nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, 27.04.2017 tarihli ek kararın usulüne uygun olarak 15.05.2017 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, sanığın 16.05.2017 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, 27.04.2017 tarihli ek kararda sanığın temyiz talebi hususunda bir karar verilmemesi nedeniyle sanığın 16.05.2017 tarihli temyiz talebinin 21.02.2017 tarihli asıl karara yönelik olduğu tespit edilerek yapılan incelemede:
7201 sayılı Tebligat Kanununun 11. maddesinde "Vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır. Vekil birden çok ise bunlardan birine tebligat yapılması yeterlidir. Eğer tebligat birden fazla vekile yapılmış ise, bunlardan ilkine yapılan tebliğ tarihi asıl tebliğ tarihi sayılır" şeklinde açık hüküm bulunması karşısında, temyiz süresinin başlangıcı olarak sanık müdafiine yapılan 02.03.2017 tarihli tebligatın esas alınması gerektiği, 21.02.2017 tarihli asıl karara yönelik sanık tarafından 16.05.2017 tarihinde yapılan temyiz başvurusunun CMK’nın 291. maddesinde belirtilen yedi günlük kanuni temyiz süresinden sonra olduğu; 14.04.2017 tarihli ek karara yönelik sanık müdafii tarafından 08.05.2017 tarihinde yapılan eski hale getirme ve temyiz başvurusu yönünden ise temyiz süresinin başlangıcı olarak sanık müdafiine yapılan 27.04.2017 tarihli tebligatın esas alınması gerektiği, 14.04.2017 tarihli ek karara yönelik sanık müdafii tarafından 08.05.2017 tarihinde yapılan eski hale getirme ve temyiz başvurusunun da CMK’nın 291. maddesinde belirtilen yedi günlük kanuni temyiz süresinden sonra olduğu anlaşıldığından sanık ve müdafiinin temyiz istekleri ile sanık müdafiinin eski hale getirme isteğinin CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak uyarınca gereğince dosyanın Kocaeli 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 28.12.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.