Hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-f, 143/1, 168/2-4, 31/3, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 7.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2014 tarihli ve 2014/137 esas, 2014/358 sayılı kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 06/11/2018 tarihli ve 2016/7666 esas, 2018/12851 karar sayılı ilâmı ile bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonunda sanığın 5237 Kanun’un 142/2-f, 143/1, 43/1, 168/2-4, 31/3 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 4 ay 3 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/03/2019 tarihli ve 2018/837 esas, 2019/230 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 20/01/2020 gün ve 94660652-105-35-17515-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/02/2020 gün ve 2020/14365 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2014 tarihli ve 2014/137 esas, 2014/358 sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine bozulduğunun anlaşılması karşısında; 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 326/son maddesi gereğince 7.000,00 Türk lirası adlî para cezasının suça sürüklenen çocuk bakımından kazanılmış hak olduğu gözetilmeden, yeniden yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında 1 yıl 4 ay 3 gün hapis cezasına hükmolunmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2014 tarihli ve 2014/137 Esas - 2014/358 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyizi üzerine Dairemizin 06/11/2018 tarihli ve 2016/7666 Esas - 2018/12851 Karar sayılı ilamı ile mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin reddedildiği, suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün onandığı, suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan, suça sürüklenen çocuk ... hakkında ise hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin ise bozulduğu, bozma sonrası suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleştiği analşılmakla; anılan bozma ilamımızda da belirtildiği gibi kapüşonlu mont ile suça konu iş yerine girdikleri tespit edilen suça sürüklenen çocukların kamera görüntülerinden tespit edilmesi ve iş yerinde meydana gelen hırsızlık eylemleri nedeniyle karakola gelen katılanın kamerada gördüğü suça sürüklenen çocuklardan ...’ı başka bir nedenle karakolda bulunduğu sırada tanıyarak kolluk görevlilerine bildirmesi karşısında eylemin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi kapsamında kaldığı ve TCK’nın 43. maddesinin diğer suça sürüklenen çocuk ... hakkında uygulanması gerektiği, zira bozma öncesi verilen Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/09/2014 tarihli ve 2014/137 Esas - 2014/358 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk ...’ın sadece 04/02/2014 tarihli eyleminden dolayı cezalandırılmasına karar verildiği, 08/02/2014 tarihli eylem ile ilgili olarak üzerine atılı suçlardan beraat kararları verildiği ve bu beraat kararlarının temyiz edilmeksizin kesinleştiği gözetilmeden, suça sürüklenen çocuk ... hakkında temel cezanın TCK’nın 142/2-f maddesi uygulanmak suretiyle belirlenmesi ve devamında suça sürüklenen çocuk ... için uygulanma olanağı bulunmadığı halde aynı Kanun’un 43/1. maddesinin de uygulanması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan hükümde cezadan indirim yapılmasını gerektiren şahsi sebeplerden olan etkin pişmanlık hükümlerine ilişkin 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin, yaş küçüklüğü nedeniyle cezadan indirim yapılmasına ilişkin aynı Kanun’un 31/3. maddesinden önce uygulanması suretiyle 5237 sayılı TCK’nın 61/5. maddesine aykırı davranılması,
3- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/11/2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu’nun Uygulanmasına îlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuk ...’ın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması hususları da belirlenmiş olup, bu yönlerden de kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 02/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.