18. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2880 Karar No: 2019/5211 Karar Tarihi: 18.03.2019
Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/2880 Esas 2019/5211 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın görevi yaptırmamak için direnmesi suçuyla mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Temyiz isteği reddedilen kararda, sanığın suçu işlediği ve mahkum edilmesinin doğru olduğu vurgulanmıştır. Ancak, daha sonra yürürlüğe giren bir kanun değişikliği sonrasında, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi gerektiği belirtilerek, hükmün düzeltilerek onanması kararı verilmiştir. Kanun şekil ve esas olarak TCK 43/2, 5275/106/3, 6545 sayılı kanun maddeleriyle ilgilidir.
18. Ceza Dairesi 2017/2880 E. , 2019/5211 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Sanığın birden fazla görevliye karşı direnmesine karşın, TCK"nın 43/2. maddesi uygulanmamış ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, Hükümden sonra yürürlüğe giren 28/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi, Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, “ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrilmesine” kısmının çıkartılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.