Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11385 Esas 2016/10346 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11385
Karar No: 2016/10346
Karar Tarihi: 05.12.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11385 Esas 2016/10346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müşterisi olan katılana ait sosyal güvenlik kurumu primleri ve vergi borçlarını ödemesi amacıyla verilen 27.000 TL'yi ilgili yerlere yatırmayarak kendi yararına kullandığı için hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlemiştir. Ancak, serbest muhasebecilerin sigorta primi gibi bir görevleri olmamasına rağmen, sanığın katılana verilen paraları ilgili kurumlara yatırmayarak özel işlerinde kullandığı iddia edilmiştir. Dolayısıyla, sanığın eylemi, göreviyle ilgisi bulunmadığı için TCK'nın 155/1 maddesindeki suçu oluşturmaktadır. Bu şekildeki eylemin sanık tarafından 2009 yılı Nisan ayında işlendiği ancak, fiilin öğrenildiği tarih olan yine aynı ayda şikayetin yapılmadığı için TCK'nın 73/1. maddesindeki 6 aylık şikayet süresinin geçmesinden dolayı sanık hakkında kamu davasının düşürülmesi gerektiği ancak mahkumiyet kararı verildiği için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 155/2, 168/1, 62, 50/1-a, 52, 155/1, 73/1, ve 73/4 ve CMK'nın 223/8. maddeleri ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

23. Ceza Dairesi 2015/11385 E. , 2016/10346 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 168/1, 62, 50/1-a, 52 maddeleri uyarınca 2.000 TL ve 1.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında 26.03.2010 olan suç tarihinin 2009 yılı Nisan ayı olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Katılanın, muhasebeci olan sanıkla anlaşmaları üzerine, sanığa, şirkete ait sosyal güvenlik kurumu primleri ve vergi borçlarını ödemesi amacıyla 27.000 TL para verdiği, sanığın bu parayı ilgili yerlere yatırmayarak kendi yararına kullandığı, bu şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Serbest muhasebecilerin 3568 sayılı Kanun’un 2. maddesinde belirtilen görevleri arasında sigorta primi yatırmak gibi bir görevleri olmadığı gibi, Türkiye Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliği’nin Mecburi Meslek Kararlarına ilişkin 26.01.1996 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan 1996/1 sayılı genelgesinin 1 inci maddesinde yer alan “meslek mensupları, müşteri adına üçüncü kişilere ödeme yapmak üzere her ne isim altında olursa olsun mali değerler alamazlar” şeklindeki hükmü karşısında sanığın, işçi sigorta primlerinin ve vergi borçlarının ödenmesi için katılan tarafından verilen paraları ilgili kurumlara yatırmayarak özel işlerinde kullandığının iddia ve kabul olunması karşısında; eyleminin göreviyle ilgisi bulunmayıp, TCK"nın 155/1 maddesindeki suçu oluşturduğu, sanığın bu şekildeki eyleminin 2009 yılı nisan ayında katılan tarafından fark edildiği, katılan tarafından fail ve fiilin öğrenildiği tarihin 2009 yılı nisan ayı olmasına rağmen katılan vekili tarafından şikayetin 26.03.2010 tarihinde yapıldığı, belirtilen iki tarih arasında TCK"nın 73/1. maddesindeki 6 aylık şikayet süresinin geçmesi nedeniyle TCK"nın 73/4, CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca, sanık hakkında kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekirken mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.