Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27365 Esas 2020/775 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27365
Karar No: 2020/775
Karar Tarihi: 14.01.2020

Tehdit - hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27365 Esas 2020/775 Karar Sayılı İlamı

Özet:

4. Ceza Dairesi'nin 2015/27365 E. ve 2020/775 K. sayılı kararında, sanık hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, silahla tehdit suçu nedeniyle ise mahkumiyet hükmüne karar verildiği belirtilmiştir. Temyiz incelemesinde, katılanın ATM'de para yatırırken yaşadığı tartışma sonrası sanık tarafından tehdit edildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının uygulanması gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddesi olarak ise TCK'nın 29. maddesi (haksız tahrik) ve TCK'nın 53. maddesi (içtima halinde suç), Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile ilgili bilgi verilmiştir.

4. Ceza Dairesi 2015/27365 E. , 2020/775 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan ... vekili ile sanık ..."in temyizlerinin incelemesine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Katılanın ATM"ye para yatırmak için tanık ... ile birlikte aracını kaldırıma park ederek ATM"de işlem yaptıkları sırada önce bir ticari taksi sürücüsünün aracı ile taksi durağından çıkış yapamadığını söylemesi üzerine aracını uygun bir yere çektiğini ve işlemlere devam ettikleri sırada bir başka ticari taksi sürücüsünün korna çalarak aracı ile durağa giriş yapamadığını aracını kaldırması gerektiğini söylemesi nedeniyle az önce çıkış yapan arkadaşlarının çıktığı yerden giriş yapabileceklerini söylemesi üzerine taksi durağında bulunan sanığın gelerek tartışma çıkardığını beyan etmesi, olayın başlangıcına ilişkin olarak tanıklar ... ile ... ve sanık ..."in beyanlarının benzer yönde olması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan, sanıkların yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.