Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6174 Esas 2020/472 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6174
Karar No: 2020/472
Karar Tarihi: 14.01.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6174 Esas 2020/472 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, drift yaparak trafik güvenliğini tehlikeye sokmuş ve alkollü şekilde polisin takibinden kaçarken polis aracına çarpmıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olduğuna karar vermiştir. Ancak verilen hapis cezası adli para cezasına çevrildiği sırada, TCK'nın 52/3. maddesi gereği tam gün sayısının belirtilmemesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Yeniden yargılamaya gerek yoktur ve sanığın kişilik ve sosyal özellikleri göz önünde bulundurularak adli para cezası belirlenmiştir. Sanığa TCK'nın 50/1-a maddesi gereği adli para cezası verilmiştir. TCK'nın 52/3. maddesi gereği 150 tam gün karşılığı adli para cezası belirlenmiştir. TCK'nın 52/2. maddesi gereği ekonomik ve şahsi durumları dikkate alınarak bir gün karşılığı 20 TL olarak hesaplanan cezanın toplamı 3.000 TL'dir. Kanun maddeleri şu şekildedir: TCK 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4.

12. Ceza Dairesi 2019/6174 E. , 2020/472 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Drift yaptığı görülen sanığın, kolluk görevlilerinin takibine rağmen kaçtığı, önü kesilerek durdurulmak istendiği sırada duramayarak ekip aracına çarptığı ve yapılan kontrolde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,66 promil alkollü oldugunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin suçun unsurlarının oluşmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı belirtilmeyerek TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak,sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.