Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/10028 Esas 2017/5506 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi,gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin aleyhine davalı tarafından ... 11.İcra Müdürlüğünün 2012/187 Esas sayılı dosyası icra takibi başlatıldığını, kesinleşen takip üzerine ödeme taahhüdünde bulunan müvekkilinin bir kısım ödeme yaptığını, müvekkilinin borcun bakiye kısmını da davalı ile anlaşmak suretiyle ödeyerek davalının el yazısı ve imzasını içeren belge alındığını belirterek, takip dosyasına dayanak bonoya ilişkin müvekkilinin borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, taraflar arasında ticari ilişki olduğu,davacının, davalıya mal gönderdikten sonra ödemelerde bulunduğu,dava konusu yapılan icraya konu alacak için davalı tarafından ibraname ile davacının borçlu olmadığının bildirildiği, davalının takip yapmakta iyiniyetli olmadığı gerekçesiyle menfi tespit davasının kabulüne, davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine, alacağın %20"si oranında kötüniyet tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2)İİK"nın 72/5 .maddesinde, borçlu yararına tazminata hükmedilebilmesi için, borçluyu menfi tespit davası açmaya zorlayan takibin haksız ve kötüniyetli olması gerektiği belirtilmiştir. Somut olayda borç icra takibinden sonra ödenmiş olduğundan icra takibinin haksız ve kötüniyetli olduğundan bahsedilemez.
Hal böyle olunca, davacıların tazminat istemlerinin reddi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü isabetsiz ise de bu yalnışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı ...’nun geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 5236 sayılı Kanunun 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bendde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının (3) nolu bendinin karardan çıkartılmasına, yerine "3-Davacıların tazminat istemlerinin reddine" bendinin yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 03/07/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.