Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - kamu malına zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5019 Esas 2020/11488 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- İş yeri dokunulmazlığının ihlali ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre, Bakırköy 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/09/2013 tarihli ve 2013/434 Esas – 2013/ 685 Karar sayılı ilamı ile tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hüküm kurulurken, TCK"nın 116/4. maddesi gereğince doğrudan bir yıl hapis cezası yerine, önce aynı Kanun’un 116/2. maddesi uygulanarak altı ay hapis cezası belirlendikten sonra TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması ise sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,



2- Hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre, Bakırköy 32. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/09/2013 tarihli ve 2013/434 Esas – 2013/ 685 Karar sayılı ilamı ile tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, Bahçelievler Belediyesi teknik hizmetler binasında bulunan veterinerlik bölümündeki hayvan barınaklarından hayvan çalmaya teşebbüs etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin gerçekleştiği yerin kamu kurumu ve aynı zamanda bina niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında, suç tarihi itibariyle sanığın hırsızlık eylemi için 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesi ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, aynı Kanun’un 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.