Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1192 Esas 2019/5346 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1192
Karar No: 2019/5346
Karar Tarihi: 18.06.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1192 Esas 2019/5346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, başka bir kişiyle samimiyeti olmadığını iddia etmesine rağmen, HTS kayıtlarında telefonunun söz konusu kişinin telefonunu sürekli aradığı tespit edilmiştir. Sanık daha sonra savunmasını değiştirerek, borçlu olduğu kişinin kendisine olan borcunu kargo ile gönderdiğini düşünerek o kişiyi telefonla aradığını belirtmiştir. Mahkeme, delilleri değerlendirerek suçun sübut bulduğu kanaatine ulaşmıştır. Mahkeme kararında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uygulanırken, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak CMK'nin 217. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi yer almaktadır.

11. Ceza Dairesi 2019/1192 E. , 2019/5346 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın 03/12/2009 tarihinde alınan ifadesinde hakkındaki mahkumiyet hükmü temyiz edilmeyen sanık ... isimli kişiyle samimiyeti olmadığını, kendisinin o gün ..."yı aramadığını söylemesine rağmen HTS kayıtlarından sanığın kullandığı telefon tarafından ..."nın 21:05, 21:06 ve 21:07 saatlerinde sürekli arandığının tespit edilmesi, sonradan savunmasını değiştirerek hakkındaki mahkumiyet hükmü temyiz edilmeyen diğer sanık ... "nın kendisine olan borcunu kargo ile gönderdiğini düşünerek Uğur"u telefonla aradığını söylemesi, sanık ... "nın mahkeme huzurunda alınan savunmasında ..."nın kendisini arayıp kargo işini halledip halletmediğini sorduğunu, polisin yönlendirmesi ile kargo işini hallettiğini, işyerinin önüne gelmesini ve hatırladığı kadarıyla ..."e de haber vermesini söylediğini belirtmesi karşısında; CMK"nin 217. maddesi uyarınca delilleri değerlendirerek suçun sübut bulduğu yönünde kanaate ulaşan mahkemenin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı,
fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 18.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.