1. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2036 Karar No: 2019/3871
Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/2036 Esas 2019/3871 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2019/2036 E. , 2019/3871 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : TCK"nin 81, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezasına ilişkin istinaf isteminin esastan reddine.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen duruşmalı inceleme talebinin hüküm tarihinde yürürlükte olan 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir. Sanık hakkında mağdur ...’ye karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin vermiş olduğu 19.07.2018 tarih ve 2018/2543 esas, 2018/2317 K. sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, suç niteliğinin takdirine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK"nin 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, aynı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın ... 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye taleplerinin reddine, 24/09/2019 gününde Üyeler ... ve ...’nın eylemin kasten yaralama olduğu yönündeki karşı oyları ve oy çokluğu ile karar verildi.
(M) (M)
KARŞI OY:
Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmasına dair yerel Mahkeme hükmünün istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi esastan ret kararı vermiş, ... Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz edilmesi üzerine de Dairemiz suçun kasten öldürmeye teşebbüs olduğunu kabul ederek, temyiz isteğinin esastan reddine karar vermiştir. Dairemizin sanığın eyleminin öldürmeye teşebbüs olduğuna dair kararına katılmamaktayız. Mağdurun vücudunda bir bıçak darbesi olduğu ve bu darbenin mağdurun yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olduğu sabittir. Sanığın ikinci kez hamle yaptığı ve mağdurun kaçarak uzaklaştığı, mağdurun arkasından giden sanığın tekrar olay yerine döndüğü ve mağdurunda olay yerine döndüğü artık burada sanığın eylemlerine devam etmediği anlaşılmaktadır. Bu olayda değerlendirilmesi gereken en önemli husus sanığın eylemlerine devam etmemesinin ciddi bir engel nedene bağlı olup olmadığıdır. Olayın görgü tanığı ... “sol karın bölgesinden bıçakladı, 2. ... sokmak için yeltendi ancak mağdur kaçtı.” Yine bir diğer görgü tanığı ... “sanık ... cebinden çıkardığı bıçakla mağdura saldırdı. Yaşanan arbedede bıçaklandığını fark etmedim. Mağdur kendisini biraz savunmak amaçlı uzaklaştıktan sonra tekrar bize gelirken koltuk altı kısmını tutuyordu ve birden yere yığıldı.” demişlerdir. Sanığın eylemlerine devam etmemesi ciddi bir engel nedenden kaynaklanmamaktadır. Sanık tekrar tekrar darbe vurma imkanı varken bunu yapmamıştır. Zira olayın ilk olduğu yere geldiklerinde engel bir neden olmadığı halde eylemlerine devam etmemiştir. Bu olaydaki yaralama ve öldürmeye teşebbüs ayrımında en önemli kriter olan ciddi engel neden bulunmadığına göre sanığın kastının yaralama olduğu kabul edilmelidir. Bu nedenle Dairemizin sayın çoğunluğunun sanığın eyleminin öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğuna dair çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.