Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/13725 Esas 2014/6755 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, yaralanan sigortalıya yapılan 2.721,25 TL tutarındaki sosyal sigorta yardımlarının 1.360,62 TL"sinin 506 sayılı Kanun gereğince tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği üzere, 10.4.2013 tarihli kararı ile davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, davacı Kurum avukatı ve davalının temyiz etmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 Yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Kanunun temyizi ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince)temyiz (kesinlik) sınırını 1.820 TL. olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise, temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde, kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, yerel mahkemece hükmedilen miktar ile bakiye Kurum alacağı miktarı yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı davacı Kurumun ve davalı tarafın temyiz yoluna başvurması, miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum avukatı ile davalı tarafın temyiz dilekçelerinin miktar itibariyle kesinliği nedeniyle ayrı ayrı redleri gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı SGK avukatının ve davalının temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı REDDİNE, 25.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.