Danıştay 4. Daire 2019/9910 Esas 2021/4157 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/9910
Karar No : 2021/4157

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

2- ...
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura düzenlemek suretiyle komisyon geliri elde edildiğinden bahisle düzenlenen vergi tekniği raporundaki veriler esas alınmak suretiyle takdir komisyonu kararlarına dayanılarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2010/1-3, 4-6 dönemleri geçici vergi, 2010/3,4 dönemleri katma değer vergileri ile 2010 yılı gelir vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı hakkında düzenlenen ... tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu'nda; ...'ın iş yerini arkadaşının talebi ile açtığını ve iş yeriyle bağlantısının olmadığını beyan etmesi, beyan edilen hasılatı elde edebilecek kapasitede iş yeri, depo, şubesinin bulunmaması, ticari organizasyona sahip olmaması, yoklamada mükellefe ulaşılamaması gibi tespitler göz önüne alındığında davacının gerçek bir ticari faaliyetinin olmadığı ve düzenlediği belgelerin gerçek mal ve hizmet teslimine dayanmayan sahte belgeler olduğu sonucuna varıldığı, tespit edilen matraha nasıl ulaşıldığına ilişkin yapılan 18/09/2019 tarihli ara karar üzerine idarece gönderilen belgelerden, davacının elde ettiği komisyon gelirinin hesaplanması sırasında 2010'un 4, 5, ve 6. dönemlerinde mükelleften mal alımında bulunduğuna ilişkin Ba bildiriminde bulunan mükelleflerin bildiriminde belirttikleri tutarların, davacı tarafından beyan edilen matraha eklendiği, bu uygulamanın, davacı tarafından matrah beyan edilmeyen 2010/5 ve 6. dönemleri için doğru olmakla birlikte; davacı tarafından matrah beyan edilen 2010/4 döneminde, beyan edilen katma değer vergisi matrahının, karşı mükellefçe beyan edilen alış tutarından yüksek olması nedeniyle, 2010/4 dönemi için davacı tarafından beyan edilen matrah esas alınması gerekirken, davacı tarafından beyan edilen matraha, karşı mükellefçe beyan edilen alış tutarının da eklenmesi suretiyle elde edilen tutar üzerinden hesaplanan komisyon gelirinin, 2010/4, 2010/4-6 ve 2010/1-12 dönemleri için hesaplanan vergiler yönünden fazlaya ilişkin kısmında hukuka uyarlık görülmediği, 2010/3 dönemi katma değer vergisi ile 2010/1-3 dönemi geçici vergiye ilişkin vergi ziyaı cezasında hukuka aykırılık bulunmamakla birlikte, 2010/4, 2010/4-6 ve 2010/1-12 dönemleri için hesaplanan vergiler yönünden fazlaya ilişkin kısımların iptali gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Sahte faturaların kendileri tarafından düzenlenmediğinin ortaya konulabilmesi için dilekçede belirttikleri hususların mahkeme tarafından karşılanmasının gerektiği, 20/03/2010 tarihli kira sözleşmesi ve … Demir Çelik ve Metal San. ve Tic. Ltd. Şti'ye kesilen fatura ve tahsilat makbuzu üzerinde imza incelemesinin gerektiği, mali müşavirin ve işyeri mülk sahibinin ifadelerine başvurulması gerektiği, ceza yargılaması sırasında alınan bilirkişi raporunun da iddiaları teyit edici nitelikte olduğu, işlerin fiilen davacı tarafından yürütülmediğinin karşıt inceleme raporları ile sabit olduğu, davacı tarafından 24/06/2010 tarihinde işi bırakma bildirimi yapılmasının davacı lehine değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek, kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Dosyadaki mevcut bulunan tespitlerden, dava konusu işlemin hukuka aykırı olmadığının ortaya konulduğu belirtilerek, kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.