Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5922 Esas 2020/458 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5922
Karar No: 2020/458
Karar Tarihi: 14.01.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5922 Esas 2020/458 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 1.87 promil alkollü vaziyette araç kullanması sebebiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, hüküm sanık tarafından temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, adli para cezasının belirlenmesinde TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edildiği tespit edilmiştir. Bu sebeple karar BOZULMUSA da, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığından, sanığa verilen süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK'nın 52/3. maddesi gereğince 50 gün karşılığı adli para cezasına çevrilerek sanığın 1000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. Kararda, sanığın mahkumiyetine gerekçe olan TCK'nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/5922 E. , 2020/458 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü 1.87 promil alkollü vaziyette aracı ile seyir halindeyken, polis kontrolüne yakalandığı olayda, sanık hakkında hükmedilen 1 ay 20 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden dördüncü paragrafın hükümden çıkarılarak, yerine ""Sanığa verilen süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 50 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-1 ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.