İş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31733 Esas 2021/1109 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/31733
Karar No: 2021/1109
Karar Tarihi: 27.01.2021

İş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31733 Esas 2021/1109 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık iş yeri dokunulmazlığını bozmak suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunmuştur. Ancak eski hale getirme talebinin reddine dair ek kararın hukuken geçersiz olduğu belirlenerek kaldırılmış ve sanığın eski hale getirme istemi kabul edilmiştir. Hüküm, sanığın temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Kararda, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi ile CMK'nın 42/1. maddesi açıklanmıştır. Tebligat yapılması için muhatabın adres kayıt sisteminde bir adresinin bulunmaması ve daha önce kendisine veya adresine Kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olması zorunludur. CMK'nın 42/1. maddesi ise eski hale getirme dilekçesi hakkında o mahkemenin karar vermesi gerektiğini düzenlemektedir.

2. Ceza Dairesi 2020/31733 E. , 2021/1109 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 28/05/2018 tarihli dilekçesi ile, temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması ve CMK"nın 42/1. maddesinde “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün temyizi aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Dairemizce ve öncelikle karar verilmesi gerektiğinden, yerel mahkemece 01/06/2018 tarihinde verilen eski hale getirme talebinin reddine dair ek kararın hukuken geçersiz olduğu belirlenerek 01.06.2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek ve sanığın yokluğunda verilen hükmün, kovuşturma sırasında bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı ve tebligatın iade edilmesi üzerine, aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 21.02.2018 tarihinde tebliğ edildiği, ancak 35. maddeye göre tebliğ yapılabilmesi için, muhatabın adres kayıt sisteminde bir adresinin bulunmaması ve daha önce kendisine veya adresine Kanunun gösterdiği usullere göre tebliğ yapılmış olması zorunlu olduğunun gözetilmemesi nedeniyle yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eski hale getirme isteminin kabulü ile öğrenme üzerine yapmış olduğu 28/05/2018 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 27/01/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.