Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2661 Esas 2020/454 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 73/4, CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşürülmesi

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında kamu davasının düşürülmesi ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının adli raporlar arasında çelişkinin giderilmesi gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mağdurun olay günü kolluk kuvvetlerince sıcağı sıcağına alınan beyanı, bu beyanı tamamlar nitelikteki dosyada mevcut adli rapor bulguları, mağdur ile sanığın ortak kızları olan tanık Arzu"nun, annesinin soruşturma aşamasındaki anlatımıyla tutarlı beyanı, mağdurun sanık hakkında daha önce de defaetle önleyici ve koruyucu tedbir talep etmiş olması, Adli Tıp uygulamalarına göre kişiden kişiye farklılık göstermekle birlikte alkol oranının her saat ortalama 0,15 promil azaldığının kabul edildiği gözetildiğinde sanığın olaydan yaklaşık 1 saat 40 dakika sonra yapılan alkol muayenesine göre 2,40 promil alkollü olduğu dikkate alındığında, olay anında yaklaşık 2,65 promil alkollü de olduğu anlaşılan sanığın savunmasının ve mağdurun kovuşturma aşamasındaki sanığı suçtan kurtarmaya yönelik anlatımının aksine sanığın, eski eşinin üzerine kaynar su dökmek suretiyle meydana gelen yaralama fiilinin kasten gerçekleştirildiği anlaşıldığından;
Sanığın "kasten yaralama" suçundan TCK"nın 86/2, 86/3-e maddeleri uyarınca cezalandırılması yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülüp, kovuşturma aşamasındaki soyut beyanlara itibar edilerek, fiilin "taksirle yaralama" suçunu oluşturduğu gerekçesiyle ve şikayet yokluğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.