Danıştay 4. Daire 2021/5353 Esas 2021/4259 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2021/5353
Karar No : 2021/4259

TEMYİZ EDEN (DAVACILAR) : 1- …
2- …
3- …
4- …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacılar tarafından, muris adına düzenlenen … tarih ve … ana takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E: …, K: … sayılı kararda; dava konusu ödeme emirlerinin, davacıların murisi, 23/11/2015 tarihinde vefat eden … adına düzenlendiği, anılan şahsın ölümünden sonra 20/11/2020 tarihinde mirasçılarına tebliğ edildiği, murisin kişiliğinin, öldüğü tarihte sona erdiği, bu tarihten sonra adı geçen şahsın haklara sahip olması, borçlu kılınması ve temsili, hukuken mümkün olmadığı dikkate alındığında kişiliğin sona ermesinden önce düzenlenmiş olsa dahi, ölüm olayının gerçekleşmesinden itibaren bahsi geçen ödeme emirlerinin mirasçılara tebliği ne muris ne de mirasçıları nezdinde herhangi bir hukuki sonuç doğurmayacağından, bu ödeme emirlerine karşı davacılar tarafından kendi adlarına açılan davada ehliyetlerinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın ehliyet yönünden reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacılar tarafından, ölen kimse adına düzenlenmiş ödeme emrinin tebliğ edilemeyeceği, cezaların şahsiliği ilkesi gereği, ölen adına vergi cezası var ise silinmesi gerektiği, ölen kişinin mirası kabul eden mirasçıları, mirasçılık hissesi oranında sorumlu tutulabileceği, her varis için ayrı ayrı ve payları nispetinde tek tek ihbarname düzenlenmesi ve tebliğ edilmesi gerektiği, hukuken düzenleme bu olmakla birlikte; Danıştay Dördüncü Dairesinin 31/05/1995 tarih E:1994/2828, K: 1995/2687 sayılı kararında, ''mirasçıların tek dilekçe ile topluca müteveffa adına açtıkları davada, tebliğde amaçlanan hususun yerine geldiği bu halde mahkemesinin işin esasına girerek karar vermesi gerektiği'' yönünde kararı mevcut olduğundan, söz konusu Mahkeme kararının temyiz edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 20/09/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacılar tarafından, muris adına düzenlenen … tarih ve … ana takip numaralı ödeme emirlerinin iptali istemiyle açılan davanın ehliyet yönünden reddine dair Vergi Mahkemesi kararı davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 599. maddesinde, kanunen mirasçıların, murisin ölümü ile mirası bir bütün olarak kazanacakları, kanunda öngörülen ayrık durumlar saklı kalmak üzere mirasçıların, miras bırakanın ayni haklarını, alacaklarını, diğer malvarlığı haklarını, taşınır ve taşınmazlar üzerindeki zilyetliklerini doğrudan doğruya kazanacakları ve murisin borçlarından kişisel olarak sorumlu olacakları, 603. maddesinde, mirası kayıtsız şartsız kabul eden mirasçıların alacaklıları ile miras bırakanın alacaklılarının aynı haklara sahip olduğu, 605. ve devamı maddelerde, mirası usulünce ve kanunda belirtilen süre içerisinde reddetmeyen mirasçıların terekenin borçlarından sorumlu olacağı hükme bağlanmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 12. maddesinde, ölüm halinde mükelleflerin ödevlerinin, mirası reddetmemiş kanuni ve mansup mirasçılarına geçeceği; ancak, mirasçılardan her birinin murisin vergi borçlarından miras hisseleri nispetinde sorumlu olacakları kuralı getirilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden 23/11/2015 tarihinde vefat eden …'ın 2004- 2005 dönemine ilişkin vergi borçları nedeniyle 24/10/2011 tarihinde düzenlenerek murisin miraşçılarına tebliğ edilen ödeme emirlerinin iptali istemiyle mirasçılar tarafından birlikte dava açıldığı görülmektedir.
Bu durumda, belirtilen yasal düzenlemeler gereği davacıların dava konusu ödeme emri içeriği borçlardan hissesi oranında sorumlu olacakları açık olup, dava konusu ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davanın, davacıların miras hissesi oranında incelenmesi gerekmektedir. Mirasçılar yönünden 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu kapsamında "ihtiyari dava arkadaşlığı"nın bulunmasından dolayı davacıların miras hissesi oranında değerlendirme yapılarak işin esası hakkında karar verilmesi gerekirken Vergi Mahkemesince yazılı gerekçeyle verilen kararda hukuka uygunluk bulunmadığından, temyiz isteminin kabulü ve Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.