Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6592 Esas 2019/8034 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6592
Karar No: 2019/8034
Karar Tarihi: 23.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6592 Esas 2019/8034 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir grup sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdi. Mahkeme tarafından, hükümler ve malen sorumlu olan bir sanığın araç müsaderesine yer olmadığına karar verildi. Ancak, sanık avukatı tarafından yapılan temyiz talepleri reddedildi. Karar incelendiğinde, suçun gece vakti işlendiği halde cezanın doğru şekilde belirlenmemesi gibi hatalar tespit edildi. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nun 53. maddesi hakkında yapılan iptal kararının yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Bu nedenlerle, karar bozuldu. Kanun maddeleri olarak TCK'nun 6/e, 53. ve 143. maddeleri kararda yer almaktadır. TCK'nun 6/e maddesi gece vakti işlenen suçların cezalandırılmasını düzenlerken, 53. madde hak yoksunluklarını belirlemekte ve 143. madde ise ceza tayininde yer almaktadır.

17. Ceza Dairesi 2018/6592 E. , 2019/8034 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler ve malen sorumlu Aytuğ Gölçe vekilinin araç müsaderesine yer olmadığına ilişkin hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü,
I-01 AN 95 Plakalı aracın müsaderesine ilişkin kurulan hükmün temyiz incelmesinde;
04.02.2015 tarihinde öğrenilen hükmü 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 18.02.2015 tarihinde temyiz isteminde bulunan malen sorumlu Aytuğ Gökçek vekilinin temyiz talebinin anılan Yasa"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Bir kısım sanıkların savunmalarına göre, olay günü saat 22.00"de kablo çalmaya karar verdikleri bir bucuk saat sonra suça konu kabloları kestikleri, suç tarihinde, güneşin saat 16.29 da battığı, 5237 sayılı TCK’nun 6-e maddesine göre saat 17.29"da gece sayılan zaman diliminin başladığı bu nedenle, hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nun 143. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini,
2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.