Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/22165 Esas 2016/11646 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/22165
Karar No: 2016/11646
Karar Tarihi: 30.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/22165 Esas 2016/11646 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava bir işçinin iş akdinin haksız nedenle feshedildiği gerekçesiyle kıdem, ihbar tazminatı ve bazı işçilik alacakları talebiyle açtığı davada kısmen kabul edilmiştir. Ancak yapılan incelemede, mahkemenin tutanağa yazdırdığı ve tefhim ettiği kararın esas karar olduğu ve sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerektiği, ancak burada bir eksiklik bulunduğu tespit edilmiştir. Gerekçeli kararda ve bilirkişi raporunda davacının çalıştığı tarihlerde farklılık bulunmuştur. Bu nedenle, İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca aykırılığın giderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK'nun 298/2. maddesi: Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekmektedir.
İçtihadı Birleştirme Kararı (IBK) (10.4.1992 tarihli, 991/7 Esas, 1992/4 Karar): İçtihadı Birleştirme Hukuk Genel Kurulu, mahkemelerin vermiş oldukları hukuki kararlardaki aykırılıkları gidermek için yazılı ve gerekçeli kararları homojen hale getirmeleri gerektiği

7. Hukuk Dairesi 2015/22165 E. , 2016/11646 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, iş akdinin işverence haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi ile davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, 6100 sayılı HMK"nun 298/2.maddesi gereğince sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa 17/02/2015 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile, mahkeme gerekçesinin birbirine aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Mahkemece gerekçeli kararda davacının, davalı nezdinde 03/10/2009-01/11/2011 tarihleri arasında hizmet akdine bağlı olarak çalıştığının tespit edildiği belirtilmiş, ancak hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 03/10/2009-13/10/2011 tarihleri arasında hizmet akdine bağlı olarak çalıştığının kabulü ile yapılan hesaplamaya göre alacaklar hüküm altına alınmıştır. Şu halde kısa karar ile mahkeme gerekçesi çelişmektedir.
Konuyla ilgili 10.4.1992 günü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 30/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.