Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5892 Esas 2019/5321 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5892
Karar No: 2019/5321
Karar Tarihi: 18.06.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5892 Esas 2019/5321 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında, vergi usul kanununa muhalefet suçu sebebiyle mahkumiyet hükmü verilmiştir. Dosyada bulunmayan ancak varlığı anlaşılan bir defter ve belge isteme yazısının ya da onaylı suretinin ilgili vergi dairesinden getirtilerek dosya arasına konulması gerektiği, yazıda hangi belgelerin hangi amaçla istendiğinin tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise Vergi Usul Kanunu, TCK'nin 53. maddesi ve CMUK'nin 321. maddesidir.

11. Ceza Dairesi 2016/5892 E. , 2019/5321 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Defter ve belgeleri ibraz etmeme suçunun, varlığı noter tasdik kayıtları veya sair suretlerle sabit ve saklama mecburiyeti bulunan defter ve belgelerin vergi incelemesine yetkili kimselere ibraz edilmemesi ile oluştuğu dikkate alındığında; somut olayda, 04.03.2013 tarih, 2013-A-2775/5 sayılı vergi suçu raporunda 2008 yılı defter ve belgelerinin ibrazına ilişkin 24.09.2012 tarih ve AGB-A-2775/68-46 sayılı yazısının sanığın aynı adreste ikamet eden eşine 25.09.2012 tarihinde tebliğ edildiğinin belirtildiği, ancak bu defter belge isteme yazısının dosya arasında bulunmadığının anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; dosya kapsamından varlığı anlaşılan ancak dosya arasında bulunmayan 24.09.2012 tarih ve AGB-A-2775/68-46 sayılı defter ve belge isteme yazı aslının ya da onaylı suretinin ilgili vergi dairesinden getirtilerek dosya arasına konulması, söz konusu yazıda hangi belgelerin hangi amaçla istendiğinin tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.