MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü,
1-Sanıkların aşamalarda değişmeyen savunmalarında, suçlamayı kabul etmemesi, konu ile ilgili Adıyaman ilinde benzer yöntemlerle hırsızlık yapan şahısların fotoğraflarıyla müşteki tarafından yapılan teşhise dayanarak müştekiye ait işyerinde hırsızlık eylemini gerçekleştiren kişinin aynı kişi olarak değerlendirildiği ancak bu kamera görüntüleri üzerinde herhangi bir surette bilirkişi incelemesi veya görüntü iyileştirmesi çalışması yapılmadığının anlaşılması karşısında, öncelikle sanıkların değişik cephelerden çektirilecek teşhise elverişli boy fotoğraflarının temin edilmesi, ayrıca dosya kapsamında da bulunduğu anlaşılan güvenlik kamerası görüntülerinin iyileştirmesinin yapılması ve bu görüntülerin incelenerek görüntülerdeki şahısların sanıklar olup olmadığı hususunda uzman bilirkişi marifetiyle rapor aldırılıp tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmesi, mahkemede huzurunda müşteki ve olayın tanığı iş yeri çalışanlarına teşhis yaptırılarak, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdiri gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyet karar verilmesi,
Kabule görede;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.01.2018 tarih, 2017/588 Esas ve 2018/6 Karar saylı kararında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nun 142/2-b maddesinde belirtilen “Özel becerinin” elde veya üstte taşınan eşyanın alınmasına yönelik olduğu, oluşa ve dosya içeriğine göre ise; sanıkların müştekinin kuyumcu dükkanında kendilerine gösterilen bilezikleri bakmak için aldıktan sonra müştekilerin dalgınlığından da yararlanarak iade etmeden iş yerinden ayrılması şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesindeki hırsızlık suçlarını oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa"nın 142/2-b maddesinden uygulama yapılarak sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2-Sanıklar hakkında kurulan hükümlerde Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.